ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

တကယ္လုပ္ဖုိ႔ုလုိတယ္
ေရွးတုံးက လူသားမ်ဳိးႏြယ္ေတြဟာ ပညာရပ္တစ္ခုေလ့လာႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေ၀းကြာလွတဲ့ခရီးကုိသြားၾကရၿပီး ႏွစ္ေပါင္းအနည္းငယ္ၾကာသည္တုိင္ေအာင္ ဆရာျဖစ္သူထံမွာ အခ်ိန္ယူၿပီး သင္ၾကားၾကရတယ္ဆုိတာ လူအမ်ား နားလည္ၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေခတ္ေတြေျပာင္းလဲလာတာနဲ႔အမွ် ပညာသင္ၾကားဖုိ႔အတြက္ အခက္ေတြ လည္း နည္းပါးသြားတာကုိျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္လုိ ကာလမွာ ပညာသင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အိမ္ကေန ဘယ္မွမသြားပဲနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ေလးေတြနဲ႔ေတာင္ သင္ယူႏုိင္၊ ေလ့လာႏုိင္တဲ့ေခတ္ကုိေရာက္လာပါ ၿပီ။ အဲဒီလုိ ပညာကုိ အလြယ္တကူရရွိလာတဲ့အတြက္ တကယ္တတ္ကၽြမ္းနားလည္တယ္ဆုိတဲ့သူေတြလည္း နည္းပါးလာတယ္လုိ႔ျမင္ပါတယ္။ ဆရာျဖစ္သူနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးေနထုိင္ၿပီး ႏွစ္ခ်ီသင္ရတဲ့ပညာေတြကို ႏွစ္လ သုံးလအတြင္း သင္ၾကားေပးၾကတာျဖစ္ေလေတာ့ ဆရာကုိ ေလးစားမႈေရာ ပညာကုိ တန္ဖုိးထားမႈေတြပါ နည္းပါးသြားတယ္လုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ ပညာေတြေတာ့ သင္ၾကပါတယ္။ လက္မွတ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ကုိင္ေဆာင္ထားႏုိင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ အသုံးခ်နယ္ပယ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာမွ ေရေရ ရာရာ သိျခင္း တတ္ျခင္း နားလည္ျခင္း မရွိျဖစ္ေနတတ္တာကုိလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါက ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ ကုိယ္သင္ၾကားတဲ့ပညာရပ္ကုိ မေလးစားျခင္းပဲျဖစ္မယ္လုိ႔လည္း ထင္တယ္။ တကယ္လုပ္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ တကယ္တတ္ကၽြမ္းလာၾကရမွာပဲမဟုတ္လား။ တကယ္ျဖစ္ခ်င္ တကယ္လုပ္ အဟုတ္ျဖစ္ရမည္ ဆုိတဲ့ စကားလုိ ပဲ။ တကယ္မလုပ္ၾကတဲ့အတြက္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ တကယ္မတတ္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။

လူငယ္ လူရြယ္အမ်ားစုကလည္း ေသခ်ာသင္ယူေလ့လာျခင္းမျပဳၾကေတာ့ပဲ ေခတ္ေပၚပစၥည္းေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ေခတ္ေပၚပစၥည္းေတြကုိ အသုံးက်ေအာင္ အသုံးခ်မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အလြန္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကုိ ရရွိတတ္ေပမယ့္ အသုံးက်ေအာင္ အသုံးမခ်တတ္ရင္ေတာ့ ေငြကုန္လူပန္း ရန္မ်ား မ်က္စိကန္းပဲ အဖတ္တင္မယ္။ ဒါအမွန္ပါပဲ။ ဘာသာစကားသင္တန္းေတြတက္တယ္။ လက္မွတ္ေတြ ရွိတယ္။ တကယ္မတတ္ဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ေတြရွိတယ္။ စာေတာင္ေျဖာင့္ေအာင္ မ႐ုိက္ႏုိင္ဘူး။ စာရင္းကုိင္လက္မွတ္ေတြရေနတယ္။ ဂဏန္းေတာင္မေပါင္းႏုိင္ဘူး။ ဒီလုိေတြဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေန သလဲဆုိေတာ့ ေပၚပင္အေနနဲ႔ သူမ်ားတက္လုိ႔လုိက္တက္တယ္၊ အိမ္က ဆူပူၿပီးတက္ခုိင္းလို႔ တက္တယ္။ ကုိယ္တုိင္က စိတ္မ၀င္စားေတာ့ တကယ္မလုပ္ဘူး။ တကယ္မလုပ္ေတာ့ တကယ္မတတ္ဘူး။ ရွင္းပါတယ္။ ဘယ္အရာကုိမွ ကၽြမ္းက်င္မႈဘူး။ ဒါဆုိ ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ။ လြယ္ပါတယ္။ ကုိယ္တကယ္ စိတ္၀င္စားတဲ့အရာကုိ အစ ကေန အဆုံးထိ လုပ္ပါလုိ႔ပဲ ေျပာရမွာပဲ။ ဟုိမေရာက္ ဒီမေရာက္ အသိက ဘ၀မွာ အလြန္ဒုကၡေပးတတ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ကုိယ္က စာရင္းကုိင္ပညာကုိ စိတ္၀င္စားတယ္ဆုိရင္ LCCI လုိပညာ မ်ဳိးကုိ အစကေန အဆုံးထိေရာက္ေအာင္ သင္ၾကားတာ၊ ကြန္ပ်ဴတာပညာကုိ စိတ္၀င္စားတယ္ဆုိရင္လည္း IT နယ္ပယ္က ေက်ာင္းေတြမွာ အစ ကေန အဆုံးထိတက္ေရာက္ သင္ၾကားရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိမဟုတ္ပဲနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာေလးနည္းနည္းေလာက္သင္လုိက္ LCCI ေလးေျပးတက္လုိက္ Speaking ေလးသြားလုိက္လုပ္တာက ဘာမွ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ျဖစ္လာမယ္မဟုတ္ပါဘူး။

ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္တာမရွိဘူးဆုိရင္ အမ်ားသူကာနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ဖုိ႔၊ လက္ေတြ႕ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ ႏုိင္ဖုိ႔ဆိုတာ အင္မတန္ခက္ခဲသြားတတ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်မွ လုိအပ္တာကုိ ေသခ်ာျပန္ သင္ယူေနရတာက ထပ္ၿပီးအခ်ိန္ကုန္သလုိ ေငြေတြလည္း ကုန္တတ္ပါတယ္။ ဟုိဟာလည္း သိသလုိလုိ ဒီဟာလည္းတတ္သလုိလုိျဖစ္တတ္တာ အဲဒီလုိေတြ ဟုိနည္းနည္း ဒီနည္းနည္း ေလ်ာက္လုပ္မိလုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကုိယ္ေတြ႕ပါပဲဗ်ာ။ ေတာင္မေရာက္ ေျမာက္မေရာက္နဲ႔ ဟုိဟာလုပ္ ဒီဟာလုပ္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တဲ့ အတြက္ အခုအခ်ိန္မွာ ဘာကၽြမ္းက်င္လည္းေမးရင္ အေတာ္ေျဖရခက္တဲ့အျဖစ္ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒါကုိ အခုေခတ္လူငယ္ေလးေတြ သိထားသင့္သလုိ ကုိယ္သြားခ်င္တဲ့လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ကုိလည္း ေသခ်ာခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ထားသင့္တယ္လုိ႔ အၾကံျပဳလုိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက မိဘေတြရဲ႕ ပဲ့ကုိင္ထိန္း ေက်ာင္းႏုိင္မႈနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့အသိအျမင္ရွိမႈကလည္း လူငယ္ လူရြယ္ေတြအတြက္ အေရးပါတတ္ပါတယ္။ သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းအထိ ကေလးေတြက သူ႕ဟာနဲ႔သူဟုတ္တုတ္တုတ္ပဲ။ ရည္မွန္းခ်က္ေလးေတြက လည္း ရွိတတ္သဗ်။ အဲ ဆယ္တန္းလည္း ေအာင္ၿပီးသြားေရာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပဲ။ တစ္သက္လုံးသင္္လာခဲ့တဲ့ပညာေတြက ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့အမွတ္နဲ႔ ျဖတ္ပစ္လုိက္တာျဖစ္ေတာ့ အမွတ္နည္း တဲ့ လူငယ္လူရြယ္ေတြအတြက္ ေရြးစရာ မရွိျဖစ္သြားတတ္တယ္။ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေအာင္ျမင္တဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ေတာ့ ေရြးခ်ယ္စရာေတြရွိေနတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း လူငယ္ေတြက မေရြးလုိက္ရပဲ မိဘေတြကပဲ ေရြးသြားၾကတာမ်ားပါတယ္ေလ။ ေရးုလုိတဲ့လုိရင္းကေတာ့ လူငယ္ လူရြယ္ေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ္ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္တတ္လုိတဲ့အရာ တစ္ခုကုိပဲ အာ႐ုံစုိက္ၿပီး အစကေန အဆုံးထိ တကယ္တတ္ေအာင္ သင္ယူၾကပါလုိ႔ အၾကံျပဳေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။

ေရးသားသူ (Author)_______

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

5-7-2019 ေသာၾကာေန႔(Friday)