ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

နည္းပညာဆုိလုိ႔ စကားလုံးအႀကီးႀကီးေျပာေနတယ္လုိ႔မထင္ပါနဲ႔။ ကမၻာေပၚမွာ နည္းပညာဆုိတဲ့စကားလုံး ဘယ္အခ်ိန္က စတင္အသုံးျပဳခဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ မသိပါဘူး။ အဲဒီနည္းပညာဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္းကုိ စဥ္းစားမိလုိ႔ ေရးလုိက္တာျဖစ္ေပမယ့္ မွန္တယ္လုိ႔ေတာ့ မဆိုလုိပါ။ စဥ္းစားမိတာနဲ႔ေတြးမိတာေလးေတြကိုေရာ ဒီလုိေလးမ်ားျဖစ္မလားဆုိၿပီး စဥ္းစားၿပီး Post တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ေရးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အျငင္းပြားစရာမ်ား ရွိလာခဲ့ေသာ္ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲႏုိင္ပါသည္ လုိ႔ပဲ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ မဟုတ္လဲ အျမဲ ကြဲေနတာပဲ မဟုတ္လား။ ခုေခတ္ကာလမွာက နည္းပညာဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သုံးစြဲေနၾကတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ပညာရပ္တစ္ခုခုလုိ႔ေျပာတဲ့အခါမွာေတာင္ ဘာ နည္းပညာ၊ ညာ နည္းပညာ ဆုိၿပီးေရွ႕က ပညာရပ္ကုိထည့္ၿပီး ေနာက္က နည္းပညာကုိ ထည့္တတ္ၾကတဲ့ေခတ္မဟုတ္လား။ နည္းပညာဆုိတာက ႏုိင္ငံအသီးသီးအတြက္ လုိအပ္လွေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာက နည္းပညာကုိ လုိအပ္တယ္လုိ႔ မယူဆၾက ေသးဘူးထင္ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္နည္းပညာနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ထုတ္လုပ္ႏုိင္မႈကုိ အားေပးအားေျမွာက္မျပဳတာကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြရဲ႕ နည္းပညာေတြကုိပဲ အားကုိးေနဆဲပဲလုိ႔လည္း ထင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ထင္ျမင္ခ်က္သာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္ေပမေပါ့။

စဥ္းစားမိတာေလးက နည္းပညာဆုိတာက နည္းစနစ္ နဲ႔ ပညာ ကုိ ေပါင္းထားတယ္လုိ႔ထင္မိတာပါ။ နည္းစနစ္ သိေပမယ့္ ပညာ ဆုိတာနဲ႔ မေပါင္းစပ္ရင္ နည္းပညာ တတ္တယ္လုိ႔ မဆုိႏုိင္ဘူးလုိ႔လည္း စဥ္းစားမိလုိ႔ပါ။ နည္းစနစ္ကုိလည္း ေသခ်ာသိတယ္။ ပညာကုိလည္း အသုံးခ်တတ္တယ္ဆုိမွ နည္းပညာတတ္တယ္လုိ႔ ယူဆမိ ခဲ့တယ္။ မွန္ေလသလား။ မွားေနသလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ဆရာျဖစ္သူက ဘယ္လုိ ဘယ္လုိလုပ္၊ ဒါကေတာ့ ဘယ္လုိေခၚတယ္၊ ဒါကုိေတာ့ဘယ္လုိအသုံးျပဳရတယ္ဆုိတာကုိ တပည့္တုိင္းကုိ သင္ၾကားေပးလုိက္တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ အဲဒီ ဆရာသင္ၾကားေပးလုိက္တဲ့ နည္းစနစ္ေတြကုိ အသိပညာေတြ နဲ႔ေပါင္းစပ္ၿပီး လက္ေတြ႕က်က် ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားအသုံးခ်ႏုိင္သလဲဆုိတာေပၚမွာ မူတည္ၿပီး နည္းပညာ တတ္တယ္ မတတ္ဘူး ဆုိတာကြဲျပားျခားနားသြားၾကတာ ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ ဘာကုိဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ဆုိတာ ကေတာ့ နည္းစနစ္ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္တုိင္းမွာ နည္းစနစ္ဆုိတာ ရွိတဲ့အတြက္ သိကုိ သိရပါမယ္။ နည္းစနစ္ မသိရင္ ဘယ္အလုပ္မဆုိ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ေ၀းစြ။ ၾကက္ဥေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေၾကာ္တတ္ဘူးလုိ႔ ဆုိရပါမယ္။ ဆရာမျပရင္ ငပိေတာင္ေကာင္းေကာင္းမဖုတ္တတ္ဘူးလုိ႔လည္းဆုိၾကတယ္မဟုတ္လား။ နည္းစနစ္ဆုိတာ သိကုိသိရပါမယ္။ နားလည္ထား၊ တတ္ကၽြမ္းထားရပါမယ္။ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္မွာ အသုံးခ်တဲ့အခါမွသာ ပညာဆုိတာက ၀င္ေရာက္လာတယ္လုိ႔လည္း ထင္မိပါတယ္။ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္မဟုတ္ရင္ သီအုိရီနဲ႔ အလုပ္တစ္ခုကုိ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူးမဟုတ္လား။ သီအုိရီဆုိတာ နည္းစနစ္ပဲမဟုတ္လား။ သီအုိရီကုိ နားလည္ တတ္ကၽြမ္းထားရပါမယ္။ နည္းစနစ္ျဖစ္တဲ့ သီအုိရီကေန လက္ေတြ႕နယ္ပယ္မွာ အသုံးခ်တဲ့အခါမွာ ပညာဆုိ တာရရွိလာခဲ့ၾကရပါတယ္။ ပညာဆုိတာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ပညာဆုိတဲ့အသုံးအႏႈန္း တစ္ခုတည္းကုိပဲ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပညာဆုိတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္နားလည္သေလာက္ ကေတာ့ အတတ္ပညာ နဲ႔ အသိဥာဏ္ပညာ ဆုိတာ ႏွစ္မ်ဳိးျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံအမ်ားစုမွာလည္း သင္ၾကားခဲ့တဲ့ပညာ နဲ႔ အမွား အမွန္ကုိေကာင္းေကာင္း ေ၀ဖန္သုံးသပ္ဆုံးျဖတ္ႏုိင္တဲ့ပညာ ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးခြဲထားတတ္ၾကပါတယ္။ မကြာျခားဘူးလုိ႔ေတာ့ ထင္ပါတယ္။ တကယ့္ပညာရွင္မဟုတ္ေလေတာ့ ရမ္းသမ္းၿပီး မွန္တယ္ မွားတယ္ မေျပာရဲဘူးဗ်။

အတတ္ပညာဆုိတာက ကၽြန္ေတာ္နားလည္သေလာက္ကေတာ့ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကေန ဘြဲ႕ရသည္အထိ သင္ၾကားခဲ့တဲ့ လက္မွတ္ရ စကၠဴေပၚကအရည္အခ်င္းကုိ အတတ္ပညာလုိ႔ ေခၚတယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။ တကယ္တတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ တကယ္မတတ္သည္ျဖစ္ေစ စာေမးပြဲေအာင္ရင္ လက္မွတ္ကေတာ့ ရမွာပဲမဟုတ္လား။ အသိဥာဏ္ပညာ ဆုိတာကလည္း ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကတည္းက ေလ့လာခဲ့ရတယ္။ သင္ၾကားတယ္လုိ႔ေတာ့မေျပာႏုိင္ဘူး။ အေဖ အေမတုိ႔ရဲ႕ အက်င့္စ႐ုိက္၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အသုိင္းအ၀ုိင္းတုိ႔ရဲ႕ အက်င့္စ႐ုိက္၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္း အသင္းတုိ႔ရဲ႕ အက်င့္စ႐ုိက္ေတြကုိ မသိစိတ္ကေန ေလ့လာသင္ယူခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေလ့လာသင္ယူေနခဲ့ တာကုိ ကုိယ္တုိင္က သိခ်င္မွလည္း သိမယ္။ သိခ်င္ရင္လည္းသိေနမယ္။ ေကာင္းတာေတြလည္းပါမယ္။ မေကာင္းတာေတြလည္းပါမယ္။ အဲဒီ ေကာင္းတာေတြ မေကာင္းတာေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ သုံးသပ္ ဆုံးျဖတ္ ႏုိင္မွသာ အသိဥာဏ္ပညာလုိ႔ ေခၚႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘ၀သံသရာဆုိတာႀကီးကုိ က်င္လည္ေနရသမွ် ကာလပတ္လုံးအတြက္ေတာ့ အတတ္ပညာဆုိတာထက္ အသိဥာဏ္ပညာက ပုိၿပီးအေရးပါလိမ့္မယ္လုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ ဒီလုိေျပာလုိ႔ အတတ္ပညာကအေရးမႀကီးဘူးလုိ႔ ဆုိတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ အတတ္ပညာ ဘယ္ေလာက္ပဲတတ္တတ္ အသိဥာဏ္ပညာမပါရင္ ေလာကေကာင္းက်ဳိး ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔မေသမခ်ာ မေရမရာ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာကုိ ဆုိလုိတာပါ။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးေတာ့ ေဆာင္ခ်င္ေဆာင္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ယေန႔နည္းပညာေခတ္ႀကီးမွာ နည္းပညာေတြတုိးတက္လာတာကုိ ျငင္းဆုိလုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ နည္းပညာမရွိရင္ ပင္ပန္းမယ္။ သူမ်ားထက္ ေအာက္က်ေနာက္က်ေနၾကရမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ႏ်ဴကလီးယားထိပ္ဖူးတပ္ ဒုံးေတြနဲ႔ တုိက္ခုိ္က္သူကုိ ငွက္ႀကီးေတာင္ဒါးနဲ႔ ခုတ္လုိ႔ျဖစ္ပါ့မလား။ နည္းပညာကုိ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့လူသားမ်ား သာမကပဲ အျခားေသာသက္ရွိေတြမွာလည္း တုိးတက္ေအာင္လုပ္ၾကတယ္လုိ႔စာထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ လူသားေတြတီထြင္တဲ့ နည္းပညာေလာက္ေတာ့အဆင္ျမင့္လိမ့္မယ္မဟုတ္ဘူး။ နည္းပညာေတြကုိ တုိးတက္ ေအာင္ျပဳျပင္ၾကရင္းနဲ႔ လူသားတုိ႔ေကာင္းက်ဳိးေတြ ရရွိလာတာေတြရွိသလုိ ဆုိးက်ဳိးေတြခံစားလာၾကရတာလည္း ရွိလာခဲ့တာပါပဲ။ တီထြင္ဖန္တီးခ်က္ေတြမွာ အသိဥာဏ္ ထည့္မသုံးခဲ့ရင္ေတာ့ လူသားေတြကုိ အက်ဳိးျပဳဖုိ႔ထက္ ဆုိးက်ဳိးေတြကို ျဖစ္ေပၚေစမွာပါပဲ။ ဆရာႀကီးဦးေအာင္သင္းေဟာေျပာခဲ့တဲ့စကားလုံးေလးကုိ ထည့္သုံးခြင့္ျပဳပါ။ ႀကိဳက္လြန္းလုိ႔ မွန္လြန္းလုိ႔ပါ။ ဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္းက ေျပာလုိတာက

“သူမ်ားႏုိင္ငံေတြက နည္းပညာနဲ႔ လုပ္ေရာင္းၾကတာ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံကေတာ့ ဘာနည္းပညာမွမရွိပဲ သယံဇာတ တူးၿပီးေရာင္းၾကတာ။ ဒီေတာ့ နည္းပညာတတ္လို႔ နည္းပညာနဲ႔ ေရာင္းစားတဲ့ႏုိင္ငံအေနနဲ႔က ကုန္သြားတယ္မရွိႏုိင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ သယံဇာတကေတာ့ ေလဥ ဥလုိ႔ရတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံဟာ ေျမေပၚ ေျမေအာက္ သယံဇာတေတြ ေပါၾကြယ္၀သည္ နဲ႔ ဘာညာေပါ့” တဲ့။

ဂုဏ္ယူတယ္ေျပာရမလား၊ နားၾကားျပင္းကတ္တယ္ေျပာ ရမလားေတာ့မသိဘူး။ ေနာက္ထပ္ ဆက္ေျပာေသးသဗ်ိဳ႕။ မွတ္သားေလာက္စရာစကာလုံးေတြမုိ႔ မွတ္ထား လုိက္ၾကပါအုံးအမ်ဳိးတုိ႔ေရ။

“ေပါေတာ့ ဘာလုပ္တတ္တုံး တဲ့။ ေရနံေတာင္မတူးတတ္ဘူး တဲ့။ ထြက္သမွ်အကုန္ ဘာကုန္ေခ်ာမွ မလုပ္တတ္ၾကေတာ့ ဒီအတုိင္းပုိ႔လုိက္ရတာပဲ တဲ့။ ေျပာရရင္ ဘာနည္းပညာမွ မတတ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံက ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္နဲ႔ေရာင္းလုိက္တယ္။ ၀ယ္သြားတဲ့ႏုိင္ငံေတြက ကုန္ေခ်ာလုပ္ၿပီး ျပန္ေရာင္းၾကတယ္။ သူတုိ႔က ၾကာေလ ခ်မ္းသာေလပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ၾကေလမြဲေလပဲ တဲ့။”
ေနာက္ၿပီး “ႏိုင္ငံျခား ၀င္ေငြဆုိၿပီးေတာ့ ေအာ္ေနၾကေသးတယ္။ ဘာလုပ္အားမွမစုိက္ပဲ ရွိတဲ့ပစၥည္းကုိ ေရာင္းစားၾကတာ ၀င္ေငြလား တဲ့။ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္တာကုိ ၾကံဖန္ ဂုဏ္ယူေနတာ တဲ့။”

ေနာက္ေျပာသြားတာကေတာ့

“ေကာင္းေတာ့ေကာင္းတယ္။ ဘာေကာင္းတာလည္းဆုိေတာ့ ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းတာေပါ့ကြာ တဲ့”

ပညာ နဲ႔ နည္းစနစ္မတတ္ရင္ သုိ႔မဟုတ္ နည္းပညာမတတ္ခဲ့ရင္ ဆရာႀကီးေျပာသလုိပဲ “ေကာင္းေတာ့ေကာင္းတယ္” အျဖစ္ကေန ေရွ႕ဆက္တုိးႏုိင္ၾကလိမ့္မယ္မဟုတ္ေၾကာင္း အၾကံျပဳရင္း၊ အနာဂတ္လူငယ္မ်ားအေနနဲ႔ အသိပညာမဲ့ေသာအျဖစ္ မေရာက္ၾကပဲ အတတ္ပညာ ေရာ အသိဥာဏ္ပညာပါ တုိးတက္ၾကပါေစလုိ႔ ေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

စာေရးသူ(Author)___

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

1-5-2019 ဗုဒၶဟူးေန႔(Wednesday)