အတု အစစ္ ခြဲျခားရခက္သည္

ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

ယေန႔ေခတ္ကာလသမယအခ်ိန္တြင္ ယခင္က အလြယ္တကူခြဲျခားႏုိင္ေသာ အရာတုိ႔သည္ ခြဲမရ တြဲေနေလ ေတာ့သည္။ ဘယ္အရာမ်ားနည္းဆုိေသာ္ အရာအားလုံးနီးပါးပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဘယ္လုိခြဲျခားမရတာလဲ ဆုိေသာ္ အတုလား အစစ္လား ဆုိတာကုိ ခြဲျခားမရျဖစ္လာေပသည္။ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မျဖစ္တန္ရာ။ အျခားေသာလူအမ်ားစုတုိ႔သည္လည္း ထုိ႔အတူတူ ခြဲျခားရန္ ခက္ခဲလာမည္ျဖစ္ေပမည္။ လူအမ်ားစုအေနျဖင့္ အတု လား အစစစ္လား မခြဲျခားႏုိင္လွ်င္ အလြန္ပင္ နစ္နာမႈမ်ားႏွင့္ ၾကံဳရ ဆုံရႏုိင္ေပမည္။ ယခင္ႏွစ္က အစစ္ရွိရင္ နည္းနည္းေပးပါ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အတုေတြေပါေၾကာင္းကုိ ေရးသားခဲ့ဖူးပါသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာႏွင့္အမွ် ထုိေဆာင္းပါးအား ရွာမရျဖစ္လာေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိေဆာင္းပါးကဲ့သုိ႔ေသာ ဆင္တူေဆာင္းပါးအား ထပ္မံေရးသားလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အတုမ်ား ပေပ်ာက္သြားလွ်င္ ထပ္မံေရးသားရန္ လုိမည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ အတုမ်ား မပေပ်ာက္သည့္အျပင္ ပုိမုိမ်ားျပားလာၿပီး အစစ္ကုိ ရွာမရ ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ေနရာအႏွံ႔အျပားတြင္ အတုေတြက လႊမ္းမုိးလာရာ အစစ္တုိ႔သည္ ဘယ္ေခ်ာင္သုိ႔ ေရာက္ ကုန္သည္မသိေလာက္ေအာင္ ရွားပါး ပေပ်ာက္ကုန္ၾကေလသည္။ ဤအတုိင္းဆက္သြားေနမည္ဆုိပါကလည္း ေနာင္လာမည့္မ်ဳိးဆက္မ်ားအတြက္ အလြန္ရင္ေလးစရာပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ကုိယ္ႏွင့္ဆုိင္သလား မဆုိင္သလား ေတာ့မသိေပမယ့္ လူသားအားလုံးႏွင့္ဆုိင္သည္ဟု မွတ္ယူေသာေၾကာင့္ မည္သူမွ် ဖတ္ဖတ္ မဖတ္ဖတ္ ေရးသားလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လာဖတ္သူတစ္ေယာက္ရွိလွ်င္ ထုိတစ္ေယာက္အတြက္ အက်ဳိးရွိႏုိင္ၿပီး ထုိတစ္ေယာက္မွ ဆယ္ေယာက္သုိ႔ အသိတုိးသြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ေရးသားရက်ဳိးနပ္ေပၿပီ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမင္သမွ် အတုကိစၥ၊ ၾကားသမွ် အတုေပါမႈတုိ႔အား အဓိကက်သည္ဟုထင္မွတ္ရေသာ အရာတုိ႔ကုိ ေရးသားလုိပါသည္။ အတုဆုိသည္မွာ အတုသာျဖစ္ၿပီး အတုတစ္ရာသည္ အစစ္တစ္ခုမျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း အတုတစ္ရာ၏ လႊမ္းမုိး မႈေၾကာင့္ အစစ္တစ္ခုသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရပါသည္။

အဓိကက်ၿပီး အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားသည္ဟု ယူဆမိေသာ အတုမ်ားမွာ အစားအစာအတုမ်ား ႏွင့္ ေဆး၀ါးအတု မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ စံခ်ိန္ စံညႊန္းမမီၾကသည့္အထဲ အတုမ်ားကပါ ေရာေႏွာ ႏွိပ္စက္လာေနရာ စံခ်ိန္ စံညႊန္း မမီ သည္ထက္ အတုက ပုိၿပီး အႏၱရာယ္မ်ားေနသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ အစားအစာမ်ားသည္ လူတုိ႔အေနျဖင့္ ေန႔စဥ္ စားသုံးေနၾကရျခင္းျဖစ္ရာ ေန႔စဥ္ အစားအစာ အတုမ်ားကုိ စားသုံးေနျခင္းသည္ အဆိပ္ကုိ နည္းနည္းခ်င္း စားေနသည္ႏွင့္တူသည္ဟု ထင္ပါသည္။ အစားအစာအတုမ်ား အမွန္တကယ္ရွိေနႏုိင္ေၾကာင္း ကုိ ဗီဒီယုိမ်ားျဖင့္ တင္ျပေနသည္မ်ားလည္း ၾကည့္ရႈမိၾကေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အေရးတယူလုပ္ကာ မိမိတို႔၏ ရင္ေသြးရတနာမ်ားအား ထုိသုိ႔ေသာ အစားအေသာက္တုိ႔အား မစားၾကရန္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ျခင္း ရွိ မရွိ ေတာ့မသိပါ။ ပိတ္ပင္သင့္ေသာ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး လိမ္ဆင္ေတြပါဟု ထင္သူေတြကလည္း အမ်ားအျပားပင္ ရွိေနၾကပါသည္။ အစစ္ကုိ မျမင္ဘူးၾကေသာသူတုိ႔သည္ အတုကုိသာ အစစ္ဟု ထင္မည္သာျဖစ္ပါသည္။ ေရွးအခါက ႏွမ္းဆီ၊ ပဲဆီ စစ္စစ္တုိ႔အား သုံးစြဲဖူးသူမ်ားသည္ ယေန႔ ဆီအတုမ်ား သုိ႔မဟုတ္ မမွန္ကန္ေသာ ဆီမ်ားအား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ မႀကိဳက္ေသာ္လည္း အစစ္မရွိပါ။ အစစ္ရႏုိင္ရန္မလြယ္ကူႏုိင္ ေတာ့ပါ။ အလြန္ ရရွိႏုိင္ရန္ ခက္ခဲေသာ ရတနာတစ္မ်ဳိးပင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေရွးကလူသားမ်ားသည္ ေလာဘနည္းခဲ့ ေသာေၾကာင့္လား။ အလြန္အင္မတန္ရုိးသားမႈေၾကာင့္ပဲလားေတာ့မသိႏုိင္ဟုထင္ပါသည္။ ႏွမ္းဆီသည္ ႏွမ္းေစ့ကုိသာ ႀကိတ္ေခ်ထားသည့္ ႏွမ္းမွရသည့္ ဆီစစ္စစ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႔ ႏွမ္းဆီဟုဆုိေသာ ဆီသည္ ဆီျဖစ္ရန္အတြက္ ႏွမ္းေစ့မွ ပါပါေလစဟုပင္ သံသယရွိမိပါသည္။ ထုိ႔အတူ အျခားအစားအေသာက္မ်ားသည္ ေရာေႏွာျခင္းကင္းေသာ၊ စစ္မွန္ေသာ စားေသာက္ကုန္မ်ား မဟုတ္ၾကေတာ့သည္ကမ်ားလွပါသည္။ ေကာ္ဖီသည္ ေကာ္ဖီေစ့စစ္စစ္အား ေလွာ္ကာႀကိတ္ခြဲထားေသာ ေကာ္ဖီမႈန္႔မဟုတ္ေတာ့သည့္အျပင္ ဘာမွန္း ေသခ်ာမသိႏုိင္သည့္ အေရာအေႏွာမ်ား ပါ၀င္ေနတတ္ၾကပါသည္။ လူသားတုိ႔၏ ေလာဘေၾကာင့္ လူသားတုိ႔ သည္ အသက္တုိေနၾကရၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။

စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ားသည္ ေန႔စဥ္စားေသာက္ေနရျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အစစ္မဟုတ္မွန္း သိႏုိင္ေသာ္ လည္း ေဆး၀ါးပစၥည္းမ်ားအား အတု အစစ္ကုိမူ ကၽြမ္းက်င္သူပညာရွင္မ်ားမွသာ သိရွိႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ကဲ့သုိ႔ေသာ သာမန္လူသားမ်ားအေနျဖင့္ ေဆး၀ါးမ်ားအား အတု အစစ္ ခြဲျခားႏုိင္ရန္ အလြန္မလြယ္ကူေသာ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ အေတြ႕အၾကံဳျဖင့္ သိရွိေနႏုိင္ရန္ကလည္း ေန႔စဥ္ ေဆး၀ါးမွီ၀ဲ ေနၾကရသူမ်ားမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ေဆး၀ါးပစၥည္းအတုတုိ႔သည္ မက်န္းမမာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဆးရုံ၊ ေဆးခန္းမ်ားသုိ႔ တက္ေရာက္ကုသေနၾကရသည့္လူနာမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစမည္မဟုတ္ သည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ ဆုိးက်ဳိးမျဖစ္ေသးလွ်င္ပင္ ကံေကာင္းလွသည္ဟု ဆုိရေပမည္။ ေဆး၀ါးမ်ားအား အတုလား အစစ္လား ခြဲျခားႏုိင္ဖုိ႔ကုိ အသာထား၊ ဘာအတြက္ ၀ယ္ယူေနရသည့္ ေဆးမွန္း သိၾကသည့္လူပင္ အလြန္နည္းပါးပါလိမ့္မည္။ အေရးတႀကီးလုိအပ္ေသာ ေဆး၀ါးပစၥည္းတုိ႔အား အလ်င္အျမန္၀ယ္ယူ အသုံးျပဳၾက ရတတ္ပါသည္။ တရား၀င္မွတ္ပုံတင္ထားျခင္း ရွိ မရွိကုိလည္း သုံးစြဲသူမ်ားအေနျဖင့္ သိရွိႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ တရားမ၀င္လမ္းေၾကာင္းမ်ားမွ ၀င္ေရာက္ေနေသာ ေဆး၀ါးမ်ားသည္ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားအျပင္ အျခားေသာ လူသုံးေဆးမ်ားပါ ေရာေႏွာပါ၀င္လာတတ္ၾကပါေသးသည္။ ထိေရာက္ေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ မကာကြယ္ မတားဆီးႏုိင္ပါက လူမ်ဳိးတုံးကိစၥေခ်ာေစမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အေရးအရာကိစၥတုိ႔သည္ အစုိးရတြင္သာ တာ၀န္ရွိသည္ဟု မမွတ္ယူသင့္ပါ။ နားလည္တတ္ကၽြမ္းေသာပညာရွင္မ်ားႏွင့္ျပည္သူလူထုမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပါမွေဆး၀ါးအတုရန္က နည္းနည္းေလာက္ သက္သာႏုိင္ေပမည္။ လုံးလုံးလ်ားလ်ား အတုရန္မွ ကင္းလြတ္ရန္အတြက္မူ ႏွစ္ရွည္လုပ္ကုိင္ရမည္ဟုလည္း ထင္ပါသည္။

အျခားေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္မူ စားသုံးသူမ်ားအား အကာအကြယ္ေပးႏုိင္ေသာ စားသုံးသူကာကြယ္ေရးအသင္းမ်ား တည္ေထာင္ထားၾကၿပီး စီးပြားေရးမေတာ္ေလာဘမ်ား၊ တားဆီးကာကြယ္ေပးေသာ ဥပေဒမ်ား ရွိေနၿပီးျဖစ္ပါ သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံတြင္ စားသုံးသူမ်ားအား အကာအကြယ္ေပးထားေသာ ဥပေဒမ်ား ရွိေနၿပီလား မရွိေသးဘူးလားဆုိတာေတာ့ မသိပါဘူး။ ရွိေနၿပီးၿပီဆုိရင္လည္း အမွန္တကယ္လုိက္နာက်င့္သုံးေနတာကုိ မျမင္ရေသးဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ႏုံနဲ႔ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ ဗဟုသုတနည္းပါးမႈေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ စားသုံးသူကာကြယ္ေရးဆုိေသာ အရာမ်ားကုိ ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္အစုိးရကမွလုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ျခင္းမရွိပဲႏွင့္ လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ရာမွ ထုိသုိ႔ေသာ စားသုံးသူမ်ားအား အကာအကြယ္ေပး ေရး ဥပေဒေတြကို ျပဌာန္းလာႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အစုိးရတြင္သာ တာ၀န္ရွိသည္မဟုတ္ပဲ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံးတြင္လည္း တာ၀န္ရွိပါသည္။အစား အစာအတုမ်ား၊ ေဆး၀ါးအတုမ်ားသည္ လူတုိ႔အား ေရာဂါအဆန္းအျပားမ်ားအျပင္ ကင္ဆာကဲ့သုိ႔ေသာေရာဂါမ်ားအား အလြယ္တကူျဖစ္ပြားေစႏုိင္ပါသည္။ ခက္သည္မွာကား အျခားေသာ အတုမ်ားကုိ မဆုိထားႏွင့္ လူကုိပင္ အတုထုတ္လုပ္ေနသည္ျဖစ္ရာ အတုမ်ား၏ အႏၱရာယ္သည္ ေနာင္အနာဂတ္တြင္ ပုိမုိမ်ားျပားႀကီးထြားလာႏုိင္သည္ဟုထင္ျမင္မိပါသည္။ လူသားတုိ႔သည္ ေလာဘရွိသည္ကုိ လူတုိင္းက လက္ခံႏုိင္ေသာ္လည္း မေတာ္ေလာဘကုိမူ မည္သူမွ်လက္မခံခ်င္ၾကပါ။ ထုိ မေတာ္ေလာဘေၾကာင့္ပင္ တစ္က်ပ္တန္အား ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာကာ တစ္ေထာင္ရေအာင္လုပ္ကုန္ၾကေခတ္ျဖစ္ရာ လူတုိ႔၏ အလုိႀကီးေသာေလာဘအား ေလ်ာ့ခ်သင့္ပါေၾကာင္းေရးသားရင္းျဖင့္ ရပ္နားလုိက္ပါသည္။

ေရးသားသူ(Author)___

stemit ansoe myanmar no word logo 2.png