ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

အျခားသူေတြက တုိက္တုိက္တြန္းနဲ႔ စာေတြေရးေနၾကေတာ့ တုိက္တြန္းဖုိ႔စာေတြ မေရးတင္ေတာ့ပါဘူး။ မၾကာခဏလည္း ဟုိလူက တုိက္တြန္းလုိက္ ဒီလူက တုိက္တြန္းလုိက္နဲ႔ဆုိေတာ့ ခရီးတြင္မတြင္ေတာ့ မေသခ်ာဘူး။ တြန္းလြန္းလုိ႔ ေခ်ာက္ထဲမ်ား က်ကုန္ၾကၿပီလားမသိပါဘူး။ အဲလုိလည္းမဟုတ္ေလာက္ပါ။ ေခ်ာက္ထဲေတာ့မက်ေလာက္ပါဘူး။ နတ္ျပည္တက္ကုန္ၾကသလားပဲ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီေန႔ေတာ့ တြန္းအားေတြမေရးပဲနဲ႔ အသိဥာဏ္နဲ႔ပတ္သက္တာကုိေရးခ်င္တယ္။ အသိဆုိတာ မရွိရင္ လူ႕ေလာကႀကီး ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနၾကလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ အခုေတာင္ အသိရွိတယ္ဆုိတဲ့ လူေတြရဲ႕ လုပ္ကုိင္ပုံေတြကုိ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ အသိရွိတယ္ဆုိတာ ဟုတ္မွဟုတ္ပါရဲ႕လားလုိ႔ေတာင္ ေတြးေနမိတတ္တယ္။ အသိရွိပါတယ္ ဆုိတဲ့လူေတြကဘဲ အသိမရွိတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ေနၾကလုိ႔ပါပဲ။ ကမၻာေပၚမွာ လူေတြအမ်ားစု ေသဆုံး ပ်က္စီး ေနၾကရတာ လူေတြေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိၾကည့္ရင္ လူေတြအသိရွိတယ္ဆုိတာ သူတုိ႔အတြက္ပဲ အသိရွိ ေနၾကတာလုိ႔ပဲ ထင္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ထားပါေတာ့။ ေနာက္မ်ားမွ လူအသိဥာဏ္ေတြအေၾကာင္းကုိ ထပ္ေရး ေတာ့မယ္ဗ်ဳိ႕။ မသိမႈဆုိတာက အမုိက္ေမွာင္ နဲ႔တူၿပီးေတာ့ သိမႈဆုိတာကေတာ့ အလင္းေရာင္နဲ႔ တူတယ္ လုိ႔ဆုိၾကပါတယ္။ မသိရင္ အေမွာင္ထဲမွာေနရတာနဲ႔တူေနၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ သိေအာင္လုပ္ၾကတယ္။ သိလာေတာ့ ပုိၿပီးေတာ့ သိခ်င္လာၾကတယ္။ ရပ္သင့္တဲ့ေနရာမွာလည္း မရပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒါက ဘယ္အသိ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုိပုိသိခ်င္လာတတ္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဥစၥာပစၥည္းေတြလုိပဲ။ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ကုိ မရွိႏုိင္ၾကတာ လူေတြရဲ႕ ေလာဘလုိ႔ေျပာရမွာပါပဲ။ မေကာင္းတဲ့ေလာဘေတာ့မျဖစ္ေသးဘူးေပါ့။ ပညာလုိခ်င္လြန္းအားႀကီးရင္လည္း အမွားျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္။

မသိမႈ ဆုိတဲ့ အေမွာင္တုိက္ေၾကာင့္ လူအမ်ားစုဟာ သံသရာထဲမွာ တလယ္လယ္ျဖစ္ေနၾကတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပါ ပဲ။ သံသရာပါလာေတာ့ တရားစကားေတြ ေျပာေနသလုိျဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သံသရာဆုိတာ ေနရာတုိင္းမွာျဖစ္တည္ေနတာပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ အေၾကာင္းေတြကုိေတာ့ မသိေလ ေကာင္းေလပဲလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ သိသင့္တယ္ အက်ဳိးရွိတယ္ဆုိတဲ့အရာေတြကုိေတာ့ မသိသိေအာင္ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သင့္ တယ္။ မသိသင့္တာကုိ ဇြတ္အတင္းသိခ်င္ရင္ ကုိယ္လည္းအက်ဳိးမရွိျဖစ္တတ္တဲ့အျပင္ အက်ဳိးမဲ့ကုိေတာင္ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တုိးတက္ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ေခတ္ႀကီးထဲမွာ လူလာျဖစ္ၾကရေတာ့ မသိလုိက္ရရင္ကုိ ေခတ္ေနာက္က်သလုိျဖစ္ ေနတယ္။ လူ႕ေလာကအက်ဳိး၊ မိမိအက်ဳိး တစ္ခုခု ရေစႏုိင္မယ့္ အသိ တစ္ခုကုိ ပုိင္ဆုိင္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေနရာကေနပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလ့လာသင့္ သင္ယူသင့္တယ္လုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ အသိတစ္ခု၊ ပညာတစ္ခု ကုိရရွိဖုိ႔အတြက္ကေတာ့ အခ်ိန္၊ ေငြေတြကို ဇြဲ လု႔ံလ ၀ီရိယေတြ အရင္းတည္ၿပီးေတာ့ မဆုတ္မနစ္ႀကိဳးစားမွသာ ရရွိႏုိင္တတ္တာေတြ ရွိသလုိ ဘာမွ မႀကိဳးစားလုိက္ရပဲနဲ႔ ရလုိက္တဲ့ အသိေတြလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ လူနည္းစုပဲျဖစ္ႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ အခ်ိန္၊ ေငြ တစ္ခုခုေတာ့ ရင္းႏွီးၿပီး ႀကိဳးစားရယူၾကရ တဲ့သူေတြကသာ အမ်ားစုျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အျခားအရာေတြကုိမၾကည့္ပဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔စာေရးေနတဲ့ Steemit မွာတင္ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ အခ်ိန္ကုန္ခံေန၊ ေငြကုန္ခံေနၾကတဲ့သူေတြက လူနည္းစုပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ကုန္မခံ၊ ေငြကုန္မခံတဲ့သူေတြကေတာ့ စြန္႔ပစ္ထားၾကပါတယ္။ ဘ၀ခရီးလမ္းေတြမွာလည္း ဒီလုိပါပဲ။ မေလွ်ာက္ရင္ေတာ့ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ နည္းနည္းခ်င္းပဲေလွ်ာက္ေနရင္ ျမန္ျမန္ မေရာက္ေပမယ့္လည္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ေရာက္မွာပဲ။ တစ္စက္တစ္စက္နဲ႔ က်တဲ့ေရေတြဟာ စဥ့္အုိးႀကီးေတြကုိေတာင္ အလြယ္တကူျပည့္ေစတယ္ဆုိတဲ့ထုံးကုိ ႏွလုံးမူၿပီး ေလွ်ာက္ၾကရမွာပါပဲ။

မေန႔ကေတာ့ စိတ္ကူးေပါက္တဲ့ ျမန္မာ့ေျမေပၚက ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္အနည္းငယ္ရဲ႕ အဖုိးတန္မႈေတြကုိ ေရးတင္ခဲ့ပါတယ္။ ေရးသာေရးတင္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ နည္းပညာ နဲ႔ စက္ပစၥည္းပုိင္းဆုိင္ရာေတြမွာ အေတာ္ကုိ လုိအပ္ေနေသးေတာ့ သူမ်ားေတြကုိပဲ အားကုိးေနၾကရဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လုိ႔ ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ စာေလးေတြထဲက အသိတစ္ခုရၿပီး သူေဌးအျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိသြားခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ ထည့္ေရးလုိပါတယ္။ “မသိသူ ေက်ာ္သြား သိသူ ေဖာ္စား” ဆုိသလုိအျဖစ္အပ်က္တစ္ခု အမွန္တကယ္ရွိခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ သက္ေသျပခ်င္လုိ႔ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ေတြ႕ေနက် ျမင္ေနက်ျဖစ္ေနတဲ့အရာေတြအေပၚမွာ အမ်ားစုက စိတ္၀င္စားမႈ အင္မတန္နည္းပါးတတ္ၾကပါတယ္။ အမွတ္တမဲ့ ေက်ာ္သြားေနၾကပါတယ္။ အဖုိးတန္ေတြကုိ ပစ္ပယ္ထားသလုိ ပါပဲ။ အရာရာအေပၚမွာ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေနတတ္သူ နဲ႔ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနတတ္သူေတြက ဒီေနရာမွာ အေတာ္ႀကီးကုိ ကြာျခားသြားပါတယ္။ သူ႕နာမည္ကုိေတာ့ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့စာအုပ္ထဲမွာ ရွာမေတြ႕ပါဘူး။ ဂ်ပန္ တပ္ရင္းမွဴးႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းကုိသာ သိရပါတယ္။ ဂ်ပန္တပ္ေတြက အိႏၵိယကုိတုိက္ခုိက္ဖုိ႔အတြက္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံကုိ ျဖတ္ အိႏၵိယ နယ္စပ္အထိခ်ီတက္ၾကရပါတယ္။ နယ္စပ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕ရဲ႕ ဂ်ပန္စစ္သားမ်ား ဟာ ခရီးပန္းတဲ့အတြက္ အိပ္ငုိက္တဲ့သူက အိပ္ငိုက္၊ ကုိယ္လက္ေတြႏုံးခ်ိၿပီး ဆက္လက္ခရီးမထြက္ခ်င္သူေတြ ကမ်ားေနေပမယ့္ စစ္သားေလးတစ္ဦးကေတာ့ လန္းဆန္းတက္ၾကြေနတာကုိ ျမင္ရေတာ့ ဂ်ပန္တပ္ရင္းမွဴးႀကီး အံ့ၾသၿပီး စစ္သားေလးကုိ ေခၚေမးပါတယ္။ အခုလုိဘာေၾကာင့္မ်ား မပင္မပန္းရွိေနတာလဲ ဆုိတာကုိ တပ္ရင္းမွဴးႀကီးက ေမးေတာ့ ထမင္းစားတုိင္း “ၾကက္သြန္ျဖဴ” ကုိ ထည့္စားေၾကာင္း စစ္သားေလးျပန္ပါ တယ္။ ဒီအသိတစ္ခုကုိ ဂ်ပန္တပ္ရင္းမွဴးႀကီးက ေမ့ေပ်ာက္မပစ္ပဲ “ၾကက္သြန္ျဖဴ” အေၾကာင္းကုိ ပုိမုိျပည့္စုံေအာင္ ထပ္မံေလ့လာပါတယ္။ စစ္ၿပီးလုိ႔ ဂ်ပန္ကုိ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ လူသားအားလုံးကို အက်ဳိးျပဳေစ ႏုိင္တဲ့ အားေဆးတစ္မ်ဳိးကုိ ေဖာ္စပ္ေရာင္းခ်ၿပီး သူေဌးတစ္ဦးျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေဆးရဲ႕နာမည္ကေတာ့ အလီနာမင္ အက္(ဖ္)(ALINAMIN_F) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက တကယ့္အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ပုံျပင္ တစ္ပုဒ္ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ယေန႔ေခတ္ကာလမွာေတာ့ Side Effect ေတြရွိတယ္လုိ႔ ေၾကညာေနတာေတြလည္း ေတြ႕လာရပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ ေဆးပစၥည္း၊ အစားအေသာက္ေတြကေတာ့ေပါမ်ားလွပါတယ္။ ကင္ဆာေရာဂါကုိ ကာကြယ္ႏုိင္တယ္လုိ႔လည္း ဆုိၾကပါတယ္။

ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့စာမွာကတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴကေန ဆက္လက္ေလ့လာမႈကေန အလီနာမင္ အက္(ဖ္) ျဖစ္လာေၾကာင္း ဖတ္ရပါတယ္။ ဖတ္ဖူးတာကုိ ျပန္ေရးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကေရးလုိတာကေတာ့ အခါအခြင့္သင့္လုိ႔ ရလာခဲ့ အသိတစ္ခုကုိ တန္ဖုိးရွိရွိ၊ အက်ဳိးရွိရွိ အသုံးခ်သြားတဲ့ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး တပ္ရင္းမွဴးႀကီးလုိ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိး၊ အမွတ္တမဲ့ မေနတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ရွိသင့္ေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ျပလုိတာပါပဲ။ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလမ်ားစြာ ရွိေနခဲ့တယ္ဆုိရင္ အဲဒီ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေနတတ္ေတြကုိ ဒီေန႔ကစၿပီး ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ပစ္သင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေနခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း အခုေတာ့ ေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဖာ္စပ္ၾကတဲ့ေဆးေတြကလည္း အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ၾကက္သြန္ျဖဴဆုိတာ အလြယ္တကူ ရႏုိင္ေနတဲ့ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္လက္ေလ့လာႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းႏုိင္မွာပါ။ နီးစပ္သူေတြ အေနနဲ႔ ေလ့လာသင့္တယ္လုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေနခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ေရႊအိမ္စံဘ၀ကေန ခုဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေရႊျမန္မာေတြဟာ သုံးစားမရတဲ့ အျဖစ္ကုိ ေရာက္ေနခဲ့တာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ကုိယ္နဲ႔သက္ဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းခြင္မွာပုိၿပီးေတာ့ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနသင့္ပါဘူး။ ျမစ္ျပင္တစ္ေၾကာ ေလွေလွာ္၊ သေဘၤာေမာင္းေနသူျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ေရအတက္ အက်၊ ေရစီး၊ ေရ၀ဲဂယက္မ်ားအေၾကာင္းကုိ ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ထားသင့္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေန႔စဥ္စားသုံးေနၾကရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္တပ္ရင္းမွဴးႀကီးလုိေတာ့ မေတြးခဲ့႐ုိး အမွန္ပါပဲ။ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေနတတ္သူေတြ ေက်ာ္သြားတဲ့အရာေတြကုိ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနပဲ ေဖာ္စားၾကျခင္းျဖင့္ မီလွ်ံနာ ဘီလွ်ံနာေတြ ျဖစ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ အားေပးစကားေလးေျပာၾကည့္တာပါ ☺။ ဒီလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေန႔စဥ္ ျမင္ေတြ႕ေနၾကရတဲ့ အပင္ေတြ၊ အသီးအႏွံေတြ၊ ကုန္ပစၥည္းေတြကုိ ၾကည့္တဲ့အခါ အမွတ္တမဲ့ မၾကည့္ပဲနဲ႔ “ဒီထက္ပုိေကာင္းေအာင္ ေရႊျမန္မာေတြ အက်ဳိးရွိေအာင္ ဘာလုပ္လုိ႔ ရေသးသလဲ?” ဆုိတဲ့အေတြးမ်ဳိးေလးေတြကုိ ေတြးၾကည့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ေရးသားရက်ဳိးနပ္ပါၿပီလုိ႔ ေရးရင္းနဲ႔ ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။

ေရးသားသူ(Author)___

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

14-Nov-2018 ဗုဒၶဟူးေန႔(Wednesday)