အပုိင္မလုိခ်င္နဲ႔

ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.


Don't want.png


တကယ္တမ္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ စာေတြေရးဖုိ႔ အားမရွိသလုိျဖစ္လာတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ အခ်ိန္ကာလတုိ႔က တျဖည္းျဖည္းကုန္ဆုံး လာတာနဲ႔အမွ် သက္တမ္းေတြလည္း ရင့္က်က္လာခဲ့ရပါၿပီ။ သက္တမ္းရင့္လာတာနဲ႔အမွ် ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမွးမွိန္လာတတ္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကလည္း နည္းနည္းလာတတ္တာ သဘာ၀ေပပဲလား။ Steemit Platform မွာ စာေရး ပုိ႔စ္တင္လုပ္လာခဲ့တာကလည္း ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာျမင့္လာေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြက ေမွးမွိန္စျပဳလာၿပီ ထင္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ကလည္း မသမ္းဘဲ မသမ္းႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေန႔စဥ္ စာေရးတင္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ကူတဲ့ၾကားထဲက ေရးဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကသူအမ်ားစုလည္း Steemit ကုိ ေက်ာခုိင္းၾကဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ကုန္ၾကေလသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေခတၱခဏေလာက္ ခြဲခြာေနၾကေလသလားေတာ့ မသဲကြဲတာအမွန္ပါပဲ။ စာရွည္ရွည္ေရးရင္ ဖတ္သူမရွိတဲ့ၾကားထဲ စိတ္ပ်က္စရာ စာေတြျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ စာတုိတုိပဲေရးပါေတာ့မယ္။ ဖတ္လုိသူ ဖတ္ၿပီး မဖတ္လုိသူ ေက်ာ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဖတ္သူဖတ္လုိ႔ အသိတစ္ခုတုိးခ်င္လည္း တုိးမယ္ မတုိးခ်င္လည္း မတုိးဘူးေပါ့။ အသိတုိးမယ္လုိ႔ မေျပာရဲပါဘူး။


Don't want 1.png


ဒီေန႔က စာေရးဖုိ႔ အစီအစဥ္မရွိတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းရလာေတာ့ စာမေရးရတာ ဟာတာတာ ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ခုခုပဲ လုိေနသလုိလုိ။ ဒီေတာ့ တုိတုိေလးေတာ့ ေရးအုံးမွပါဆုိတဲ့စိတ္ကူးနဲ႔ ေရးတင္လုိက္ရပါတယ္။ စာအုပ္စာေပ လူ႕မိတ္ေဆြလုိ႔ ဆုိၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ စာအုပ္ စာေပ ဆုိတာေတြက လူေတြအတြက္ မိတ္ေဆြျဖစ္ဖုိ႔က စာဖတ္သူေတြရဲ႕ အေတြး အေခၚယူဆခ်က္ေတြေပၚမွာလည္း မူတည္ေနလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အရင္တုံးကေတာ့ စာအုပ္အငွားဆုိင္ေတြ ေပါေပါမ်ားမ်ားရွိခဲ့ဘူးတယ္။ ခုေခတ္ကာလမွာေတာ့ စာအုပ္ကုိေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ျဖစ္ေနတဲ့ေခတ္ဆုိေတာ့ စာအုပ္အငွားဆုိင္ဆိုတာ အေတာ္ရွားပါးသြားခဲ့ပါၿပီ။ အငွားဆုိင္မေျပာနဲ႔။ စာၾကည့္တုိက္ဆုိတာေတြေတာင္ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ စာအုပ္အငွားဆုိင္ေတြမွာေတာ့ စာမ်ဳိးစုံရွိတယ္။ စာၾကည့္တုိက္ေတြမွာေတာ့ တုိးတက္ေစတဲ့စာေတြ သမုိင္းေတြ ပထ၀ီေတြ စတဲ့ပညာရပ္နဲ႔ဆုိင္တဲ့စာအုပ္ေတြပဲ ေပါေပါမ်ားမ်ားရွိမယ္ထင္တယ္။ စာအုပ္အငွားဆုိင္မွာ ဟာသစာအုပ္လည္း ရိွတယ္။ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြလည္းရွိတယ္။ ဂ်ာနယ္လုိ စာေစာင္ေတြလည္းရွိမယ္။ အဲ သတင္းစာလုိအရာမ်ဳိးေတြကေတာ့ စာၾကည့္တုိက္မွာပဲ ရွိလိမ့္မယ္။ ေရးလုိတာက စာအုပ္ေတြလုိပဲ လူေတြမွာလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိတတ္ၾကတယ္။ အိမ္မွာ အပုိင္သိမ္းထားသင့္တဲ့စာအုပ္ေတြ အပ်င္းေျပ ဖတ္သင့္တဲ့စာအုပ္ေတြ ရယ္စရာစာအုပ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိတယ္မဟုတ္လား။ အပုိင္သိမ္းထားသင့္တဲ့ စာအုပ္ဆုိတာမ်ဳိးက မိန္းမယူတာနဲ႔ တူေနမယ္ထင္တယ္။ အပုိင္၀ယ္ယူလုိက္တာပဲ။ အပ်င္းေျပစာအုပ္ ဆုိတာမ်ဳိးကေတာ့ သုိင္း၀တၳဳလုိမ်ဳိးေတြ၊ တေစၦ သရဲ သဘက္ ဆုိတဲ့စာအုပ္မ်ဳိးေတြကုိမ်ား ေခၚႏုိင္မလားပဲ။ အဲဒီလုိ စာအုပ္အမ်ဳိးအစားေတြ ဂ်ာနယ္လုိစာေစင္ေတြကေတာ့ KTV တုိ႔ မာဆက္တုိ႔ကလုိ အပ်င္းေျပေလးေတြနဲ႔ပဲ တူတယ္။ ဟုိလူက ကုိင္ဖတ္လုိက္ ဒီလူက ကုိင္ဖတ္လုိက္နဲ႔ ဖြတ္ ဖြတ္ ညက္ ညက္ေက်ေနဲ႔ စာအုပ္မ်ဳိးလုိ ဟာမ်ဳိးကုိ အိမ္မွာ အပို္င္သိမ္းဖုိ႔ မစဥ္းစားေလနဲ႔ ဒုကၡ နဲ႔ လွလွ ေတြ႕တတ္တယ္။ ငွားဖတ္လုိ႔ရတဲ့စာေတြကုိ ငွားဖတ္႐ုံသာ ငွားဖတ္ၿပီး အပုိင္မလိုခ်င္မိေစဖုိ႔ေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။


ေရးသားသူ (Author)_______

stemit ansoe myanmar no word logo 2.png

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community myanmar steemit community 1x1.png

29-6-2019 စေနေန႔(Saturday)