ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

ေရးလုိတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မေရးခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္စာေရးပုံကုိ နည္းနည္းေလာက္ ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စာေရးတဲ့အခါမွာ စကားေျပာသလုိတစ္မ်ဳိး၊ စာလုိတစ္မ်ဳိးေရးတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စကားေျပာသလုိ ေရးရတာကုိ ပုိႀကိဳက္တဲ့အတြက္ စကားေျပာတဲ့အတုိင္း ေရးတင္တာက မ်ားေနတာကုိ နားလည္ေပးၾကပါ။ စာလုိေရးမယ္ဆုိရင္ အေတာ္ဂ႐ုစုိက္ရလုိ႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကဲ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္တာေလး စေရးပါၿပီ။ ေလာကသဘာ၀ လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာၾကရတဲ့အခါမွာ စား ၀တ္ ေနေရးဆုိတာေတြကုိ ေရွာင္လြဲမရပဲ ရွာေဖြၾက၊ ျဖည့္ဆည္းၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွာေဖြျဖည့္ဆည္းၾကေပမယ့္လုိ႔ အဲဒီ ၀မ္းတစ္ထြာဆုိတဲ့ သမုဒၵရာကေတာ့ ျပည့္သြားတယ္လုိ႔ မရွိတာမ်ားမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ စားေရး နဲ႔ ေနေရးကေတာ့ လူမွ မဟုတ္။ တိရစၦာန္ေတြလည္း ရွာေဖြေနထုိင္ၾကရတာပါပဲ။ ထားပါေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းမေျပာေတာ့ပါဘူး။ လူေတြရဲ႕ ၀မ္းတစ္ထြာအေၾကာင္းပဲ ဆက္ေရးပါမည္။ လူတုိ႔ရဲ႕ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ ရွာၾကေဖြၾကတဲ့ေနရာမွာ အခ်ဳိ႕လူေတြက မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ရွာၾကေဖြၾကေပမယ့္ အခ်ဳိ႕ေသာ လူေတြကေတာ့ ေငြရၿပီးေရာဆုိေသာနည္းျဖင့္ မမွန္မကန္ျပဳလုပ္ရွာေဖြတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ေျပာၾကားျခင္းမဟုတ္ပဲ ဗုဒၶျမတ္စြာကုိယ္ေတာ္တုိင္က မိန္႔ၾကားထားခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားကုိယ္တုိင္မိန္႔ၾကားခဲ့တာျဖစ္တယ္ဆုိျခင္းေၾကာင့္ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ မမွန္မကန္နည္းနဲ႔ ေငြရွာေဖြသူ နဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္နည္းနဲ႔ ေငြရွာသူဆုိတာက ခုေခတ္ကာလမွာမွ ထူးထူးျခားေပၚထြက္လာတာမဟုတ္ေၾကာင္း သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ ေငြရွာၾကသူေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ မမွန္မကန္နဲ႔ ေငြရွာသူေရာ မွန္မွန္ကန္ကန္ေငြရွာသူေရာ ရွိခဲ့တယ္ဆုိတာ ျငင္းစရာမလုိပါဘူး။

လူတုိ႔ရဲ႕ ၀မ္းတစ္ထြာကုိ ျဖည့္တင္းရန္အတြက္ သမုဒၵရာေလာက္က်ယ္၀န္းတဲ့အရာတစ္ခုကုိ ျဖည့္တင္းရတာနဲ႔ တူေနတတ္လုိ႔ သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာရယ္လုိ႔ သမုတ္ခဲ့ၾက ေခၚဆုိခဲ့ၾကတယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိျဖည့္တင္းၾက ရာမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖည့္တင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကသူမ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ မွန္မွန္ ကန္ကန္နဲ႔ ၀မ္းတစ္ထြာကုိ ျဖည့္တင္းၾကသူအမ်ားစုကေတာ့ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ လူ႕ေလာႀကီးကုိ ျဖတ္သန္းသြား ေနၾကရတာ ယေန႔ေခတ္တုိင္ ျမင္ႏုိင္ဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ထြာသာသာေလာက္ပဲရွိတဲ့ ဒီ၀မ္းတစ္ထြာကုိ ေန႔စဥ္ ေန႔တုိင္း အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ျဖည့္တင္းေနၾကေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ျပည့္သြားတယ္လုိ႔ကုိ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပည့္လည္း ခဏတာပဲျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္ပုိင္းေလးအတြင္းမွာပဲ ျပန္ျဖည့္တင္းၾကရတာပဲမဟုတ္လား။ ၿပီးဆုံးတယ္ရယ္လို႔မရွိတဲ့ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ရွာၾကေဖြၾက ႐ုန္းရ ကန္ရနဲ႔ပဲ ဘ၀တစ္ခုကုိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတတ္ၾကပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့အလုပ္နဲ႔ ၀မ္းစာျဖည့္တင္းတဲ့သူေတြအဖုိ႔ သံသရာအတြက္ေကာင္းႏုိင္ မွာျဖစ္တာက ယုံမွားစရာလုံး၀မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ၀မ္းစာျဖည့္တင္းၾကတဲ့သူေတြက လက္ရွိ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာေတာ့ မမွန္မကန္၀မ္းစာျဖည့္တင္းၾကသူေတြေလာက္ ေငြေၾကးဥစၥာပစၥည္းေတြ ျပည့္စုံႏုိင္မွာမဟုတ္။ စည္းစိမ္ေတြခံစားေနၾကရမွာမဟုတ္တာကလည္း ယုံမွားစရာမရွိပါ။ လူအျဖစ္ အသက္ရွင္ ေနထုိင္စဥ္ကာလအတြင္းမွာ ေငြေၾကးဆုိတာ ဒုတိယဘုရားသခင္လုိ႔ဆုိႏုိင္ေလာက္ေအာင္ တန္ခုိးႀကီးထြားတတ္ေလေတာ့ မွန္ကန္တဲ့အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈနဲ႔ ၀မ္းစာရွာေဖြသူေတြအတြက္ေတာ့ ဒုတိယဘုရားသခင္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ အလြန္ခက္ခဲသြားတတ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သံသရာခရီးသြားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေတာ့ ေနာင္ျဖစ္ေလရာဘ၀အတြက္ေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ခရီးသြားႏုိင္ၾကမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။

၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ လိမ္ရမလား၊ ညာရမလား၊ အတုေတြထုတ္လုပ္ရမလား ဘာပဲလုပ္ရ လုပ္ရ ၀မ္းျပည့္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔ ရပ္တည္ေနတဲ့သူေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ရွိေနအုံးမွာပါပဲ။ ဒီလုိလူေတြအတြက္ ကေတာ့ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာ အင္မတန္ သာသာယာယာနဲ႔ ဒုတိယဘုရားသခင္ကုိ လက္ထဲကုိင္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္၊ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္ကေနာက္ကပါတတ္စျမဲျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္ကေနာက္ကပါတတ္ေတာ့ မာန္မာနေတြကလည္း မုိးထိေထာင္ျမဲသဘာ၀ပဲျဖစ္ပါတယ္။ မဟုတ္တာ မမွန္တာကုိ ရွက္စရာတစ္ခုရယ္လုိ႔ မခံယူတဲ့အျပင္ ေနာင္သံသရာခရီးအတြက္ ေၾကာက္စရာလုိ႔လည္း မွတ္ယူထားျခင္း မရွိတတ္ၾကပါဘူး။ ဒီေတာ့ သူမ်ားသားမယားကုိ က်ဴးလြန္ဖုိ႔ ၀န္မေလးသလို၊ သူတစ္ပါးကုိ ဒုတိယဘုရားသခင္ကုိလက္ကကုိင္ၿပီး မတရားသျဖင့္ အႏုိင္က်င့္ႏွိပ္စက္ဖုိ႔လည္း ၀န္ေလးေနလိမ့္မယ္မဟုတ္။ သူတစ္ပါးအသက္ကုိ သတ္ရျဖတ္ရမွာလည္း လက္တြန္႔ေနၾကလိမ့္မယ္မဟုတ္။ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံမွာမွ မရွိတဲ့ ရတနာသုံးပါး၊ အနေႏၱာ အနႏၱငါးပါးဆုိတာေတြကုိေတာင္ မ်က္စိထည့္ ထည့္ထား လိမ့္မယ္မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဆရာသခင္၊ ေမြးသမိခင္၊ ေမြးသဖခင္ဆုိတာေတြကုိလည္း ဂ႐ုစိုက္ေနၾကလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ယူဆပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ေဇာဖုိ႔အတြက္ ဆည္းကပ္ေကာင္းဆည္းကပ္ပါလိမ့္မယ္။ သူတုိ႔အက်ဳိးအတြက္ဆုိရင္ သားသမီး၊ သားမယား၊ အမိအဖ၊ ဆရာသမားမေရွာင္ နင္းခ်ဖုိ႔ ေနာက္တြန္႔ေနမယ့္ လူစားမ်ဳိးေတြမဟုတ္ဘူးလုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူတို႔မွာ ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ အရွက္တရား နဲ႔ အေၾကာက္တရား ဆုိတာ ရွိမွ မရွိေတာ့အတြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အရွက္ နဲ႔ အေၾကာက္ဆုိတာ ေလာကကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ေလာကပါလ တရားႀကီးဆုိေလေတာ့ အဲဒီတရားႏွစ္ပါးကုိ လက္လြတ္ထားၿပီ ဆုိမွေတာ့ ဘယ္ကလာၿပီး ေလာကႀကီး ေအးခ်မ္းႏုိင္ပါ့မလဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။

ေလာကမွာ လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရင္ ေလာကပါလတရားျဖစ္တဲ့ အရွက္ နဲ႔ အေၾကာက္ ေတာ့ရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အရွက္ နဲ႔ အေၾကာက္ဆုိလုိ႔ အရွက္ လုိ႔ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိက္လုပ္ငန္းေတြကုိ က်ဴးလြန္ဖုိ႔အတြက္ ရွက္တတ္တာကုိ ဆုိလုိတာျဖစ္ၿပီး အလကားေနရင္း ဟုိဟာလည္းရွက္ ဒီဟာလည္းရွက္ဆုိတာကုိမဆုိပါဘူး။ က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ နားလည္တတ္ကၽြမ္းတဲ့ဆရာ၀န္ကုိ မရွက္သင့္သလုိပဲေပါ့။ အေၾကာက္ဆုိတာ လည္း ေတြ႕ကရာျမင္ကရာ ေၾကာက္ရမယ္လုိ႔ဆုိလုိတာမဟုတ္ပဲ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိက္လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ရင္ သံသရာမွာ ဒုကၡေရာက္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ ဘုံဘ၀ေတြမွာ က်ေရာက္ခံစားရတတ္တယ္ဆုိတာကုိ သတိနဲ႔ဆင္ျခင္ၿပီး ေၾကာက္တာကုိ ဆုိလုိတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အသိ သတိမပါတဲ့ ေၾကာက္ျခင္းကုိ မဆုိပါဘူး။ ဒီေတာ့ လက္ရွိတစ္ဘ၀ ၀မ္းတစ္ထြာျပည့္ဖုိ႔အတြက္ မေကာင္းမႈေတြလုပ္ၿပီး ေဆးကုိလည္း အတုထုတ္၊ ေငြကုိ လည္းအတုထုတ္၊ ဆီကုိလည္း အတုလုပ္၊ သူ႕အသက္ကုိလည္း သတ္ျဖတ္၊ ေသရည္ ေသရက္နဲ႔ လူေတြကုိ ႏွစ္စဥ္သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ လူျဖစ္သင့္ မျဖစ္သင့္ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ လူသားေတြကုိ ေသေစႏုိင္တဲ့ လူသတ္သမားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ၀မ္းတစ္ထြာ မျဖည့္တင္းသင့္ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိမမွန္မကန္ နည္းနဲ႔ ၀မ္းတစ္ထြာျဖည့္တင္းခဲ့ရင္လည္း အမွန္တကယ္ စိတ္ရဲ႕ ေအးၿငိမ္းမႈကုိ ရမယ္လုိ႔ မထင္ပါဘူး။ မွန္မွန္ကန္ကန္ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ တစ္ဘ၀တာ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ ျဖည့္တင္းရင္း ဒုတိယဘုရားသခင္ကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ မခ်ဳပ္ကုိင္ႏုိင္ရင္ေနပါေစေတာ့။ သံသရာလမ္းမွာ ေျဖာင့္ျဖဴးေအးၿငိမ္းဖုိ႔အတြက္ ဒီတစ္ဘ၀ေတာ့ သည္းခံ ေလွ်ာက္လွမ္းလုိက္သင့္ပါတယ္။ ၀မ္းတစ္ထြာ ျဖည့္တင္းဖုိ႔အတြက္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ဘ၀ရပ္တည္ႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေတာင္းရင္းနဲ႔ပဲ ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။

ေရးသားသူ(Author)_______

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

21-5-2019 အဂၤါေန႔(Tuesday)